Η φυγή

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

Φεύγω και θέλω να μείνω μόνος μου

να βρω και γω την ησυχία μου

φτάνει πια φτάνει δεν αντέχω

καλύτερα να βγω απ’ τη λασπουριά

Φεύγω μην κλαις μανούλα μου

φεύγω να σώσω την καρδούλα μου

Θέλω να ζήσω σαν και τα πουλιά

ψηλά να ζω και να πετάω

μόνος πια μόνος να διατάζω

κάλιο ζηλευτός παρά για λύπηση

Ο φουκαράς

(δείτε το βίντεο πατώντας στον τίτλο) 

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

Αχάριστη γυναίκα που τα θέλεις όλα πια

Συ μου χεις πάρει το μυαλό και την καρδιά

Συ μ’ έχεις τρελάνει κι όλο λες πως μ ‘αγαπάς

Δεν πιστεύω λέξη για να δούμε που το πας

Παιδεύτηκα με σένα και δεν ξέρω ο φουκαράς

Αν μ’ έχεις για πλάκα ή αν όντως μ’ αγαπάς

Έχω τους καημούς μου και τα βάσανά μου εγώ

Έχω και εσένα όλη μέρα στο μυαλό

Έχω ότι αξίζω γιατί αυτό είναι το σωστό

Ξέρω όμως εσένα πως δε σ’ έχω για καλό

Τι με θες κυρά μου και μου παίρνεις το μυαλό

Άσε με και φύγε δεν αξίζω φράγκο εγώ

Τους φύλακες ποιος θα φυλά;

(δείτε το βίντεο πατώντας στον τίτλο) 
 

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

 

Η ρημάδα η ζωή

Μοιάζει να ‘ναι φυλακή

Με παράθυρα κλεισμένα

Και με όνειρα χαμένα

Σπίτια μοιάζουν με κελιά

Και συ ζηλεύεις τα πουλιά

Που ξένοιαστα ψηλά πετούν

Μα σένα φύλακες φυλούν

Φύλακες που ‘χουν τα κλειδιά

Απ’ το μυαλό κι απ’ την καρδιά

Παίρνουν τ’ ανθρώπου τη μιλιά

Μ’ αυτούς κανένας δε φυλά…

Οι ψυχές

(δείτε το βίντεο πατώντας στον τίτλο) 

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

 

Ο άνθρωπος από μικρός

ταξίδια έχει στο νου

σε πέλαγα απέραντα

σε άστρα τ’ ουρανού

Τα πέλαγα πια γίνηκαν

απόρθητα βουνά

φυλακισμένες οι ψυχές

δεν φτερουγίζουν πια

Τις μάζεψαν μες στα κλουβιά

που σπίτια θε να λεν

τις κλείσαν, τις αμπάρωσαν

τις πείσαν να μην κλαιν

Σαν όμως και τον αετό

που στο κλουβί δε ζει

περήφανος, ελεύθερος

σ’ αυτό αυτοκτονεί

Μην γίνεις σαν κι αυτούς

(δείτε το βίντεο πατώντας στον τίτλο)

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

Πρόσεχε τον άνθρωπο που δίπλα σου περνά

πρόσεξε τη μοναξιά που παραφυλά

πρόσεξε τον έρωτα που ντύνεται γιορτή

πρόσεχε τους μύθους μην κοιτάς ποτέ στη γη

Αγάπα τους ανθρώπους προσκύνα τους θεούς

πρόσεξε μονάχα όμως να μην γίνεις σαν κι αυτούς

Φύλαξε τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά

πίστεψε στα όνειρα κοίταζε μπροστά

άφησε τα ψέματα σε άλλους να τα πουν

σαν θα ξημερώνει πάλι μόνοι τους θα ζουν

Τα παιδιά με τη φωτιά

(δείτε το βίντεο πατώντας στον τίτλο)

Στίχοι: Αλέξανδρος Πηλείδης

Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης

Δειλοί Θεοί, ανέμελοι

που μπέσα πια δεν έχουν

τα πλάσματα όλης της γης

τ’ ανάγκασαν να τρέχουν

μικρούς μεγάλους και παιδιά

τους πήρανε τα πάντα πια

τους αφαιρέσαν τη ζωή

το όνειρό τους μόνο ζει

Σαν πουλιά γλυκόλαλα

στα ουράνια πετάνε

ήρωες, σωστοί φρουροί

τον κόσμο μας φυλάνε

 

Ελεύθερα πετάνε πια

στου παραδείσου τον οντά

Θεών το χέρι δε ζητούν

περήφανα δεν το φυλούν

η φύση γέμισε ομορφιά

νέα, ελεύθερη γενιά

τρέμουν οι τύραννοι ξανά

απ’ τα παιδιά με τη φωτιά